கனவு மொழிகள்!

எனக்கு உருது, அரபி மொழிகளில் எழுத படிக்கவும், நம் அணடை மாநில மொழிகளான மலையாளம், தெலுங்கு, கன்னடம் போன்றறைவ்களையும் ஓரளவாவதும் கற்க வேண்டும் என்பது மன வேட்கை!

ஆனாலும் எத்தனையோ மலையாளிகளிடம் இதுகாரும் பழகி என்ன பயன் அவர்களது அட்சரத்தில் அ, ஆ கூட கற்கவில்லை. 

பெங்களூருவில் உருது முஸ்லீம்களிடத்திலும், துபாயில் ரூம் மேட் பாக்கிஸ்தானியுடனும் பழகியும் என்ன அதுவும் பாழ்! ஒரு அலிப், பே கூட பே! 

கன்னடத்தில் மாத்தாட மனதெல்லாம் ஆசை ஆனாலும் அவ்வப்போது அந்நாளில்  இரவு நேர கன்னட செய்தி கூட‌ தூர் தர்சனில் கேட்போன் அத்தோடு முடிந்தது. அதுவும் சுத்தப்பட்டு வரவில்லை! 

டீ பாயிலிருந்து அலுவலக நண்பர்கள் வரை தெலுங்கர்கள் இருந்தென்ன ஒழுங்காக ஒரு எழுத்துக்கு வழியில்லை!

அரபு நாட்டில் இருந்தும் சின்னஞ்சிறு வயதில் மதரஸாவில் ஓதியதன் பொருட்டு படிக்க முடிந்திருக்கும் அரபி எழுத்துக்களோடு சரி, சரள அரபியும் மாஃபி! 

தொழில் ரீதியாக வந்த நிர்பந்தத்தின் காரணமாக ஏதோ ஆங்கிலம் தெரிந்து தப்பிக்கிறோம். 

தாய்மொழி அவசியம் மூச்சை போன்றது. அத்தோடு பிறமொழி அறிவென்பது கூடுதல் கண்களும், காதுகளும் பெற்றது  போன்றது.

நேற்று எனது நண்பர் மலையாள புத்தகத்தை மொழி பெயர்க்கிறேன் என்றவுடன் நான் நம்பவில்லை அவரை படிச்சச்சொல்லி அதை பரிசோதித்தபின்பே நம்பினேன். அது தொடர்பாக எழுந்த சிந்தனையில் மேற்பட்டவை எனக்குள் குடைந்தெடுத்தது.

-வழுத்தூர் ஜா.முஹையத்தீன் பாட்ஷா